کد مطلب:27690 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چه دليلي بر شهود قيامت بوسيله علي(ع) وجود دارد؟

قرآن كريم به صاحب نظران علم يقيني بشارت صاحب بَصَر شدن را داده و در اين​باره چنين فرموده است: «كلّا لو تَعلمون عِلم اليقين * لَتَرونّ الجَحيم * ثُم لَترونّها عَين اليَقين» تكاثر/5ـ7 و منظور از رؤيت جحيم، ادارك دِرايي آن از نظر برهان عقلي نيست؛ چنانكه مقصود از آن ادراك روايي آن از جهت دليل معتبر نقلي نخواهد بود؛ زيرا شرط رؤيتِ جهنم علم يقيني به آن اعلام شده است؛ يعني كسي كه به جهنم علم يقيني دارد، خواه اين يقين از راه «برهان عقلي» حاصل شده باشد يا از «دليل نقلي» و گفتار قطعي معصوم(ع)، واجد شرط انتقال از فهميدن به ديدن و از دانستن به يافتن و بالاخره هجرت از علم حصولي به علم حضوري است و هرگز منظور از رؤيتِ اول، ديدن پس از مرگ نيست؛ زيرا در آن مرحله، يعني پس از مردن، انسان تبهكار ملحد نيز دوزخ را مشاهده مي​كند و به وجود آن علم حضوري پيدا مي​كند.

بنابراين، قرآن كريم براي عدّه​اي رؤيت شهودي كه برتر از دِرايتِ عقلي و روايت نقلي است قايل است و بدون ترديد حضرت عليّ بن ابي​طالب(ع) از بارزترين مصداقهاي واجدان شرط رؤيت دوزخ است و چون در بسياري از ايات جريان انذار و صَحْنه جهنم و ساحت دوزخ به تنهايي مطرح است و اين حياد و انفراد فقط جَنْبه تربيتي و ارشاد دارد، نه حصر، مي​توان گفت كه برخي از مؤمنان كه عليّ بن ابي​طالب(ع) مَثَل اعلاي آنان است از نعمت شهود قيامت اعم از جنّت و جحيم برخوردارند و البته هر چيزي كه از لحاظ درجه وجودي نازل​تر از ساحت قيامت باشد مشمول شهود انسان كامل چونان عليّ بن ابي​طالب(ع) است.

---

: آية الله جوادي آملي
حيات عارفانة امام علي(ع)